sevilmediğini kabullenmek

büyük bir erdem, kocaman bir acıdır.

verdiğin değeri otomatik olarak sıfırlatır. beni sevmiyeni ben niye seveyim diye düşündürür.

kisa vadede cok uzulseniz de uzun vadede cok guzel donutleri vardir. basarabilene helal olsun

ne zaman sevilcez ulan biz diye sitem ettirir.

4 senedir yapamadığım olay. hilesi falan varsa verin de yapalım

herkesin yanında var sevgilisi biz hep tersoyuz olmadı ki biri olmasın.. (bkz: karanlık sisli bir izmit gecesi)

kabullenmesinden çok kendinize ''neden sevmedi acaba?'' diye sorduğunuz kısım daha acıdır kanımca.

alkol bandının 1 tık daha genişlemesi durumu

insanın ciğerini söker eline verir sevdiğine de şimdi al bu ciğeri g*tüne sok diyesin gelir. yaşadığım en acı şeydir. ama olgunluğa atılmış en büyük adımdır.

gitme vaktinin gelmiş olmasıdır.

kabullenmek demek valizini çantanı bi an önce toplayıp yola koyulmaktır. ama tüm bunlardan önce bi sigara yakmaktır.

çok kolay oldu benim için. senin baktığın gibi bakmıyorsa, sana bakarken gülümsemiyorsa anlarsın zaten. sevilmediğini kabulleniyo insan aslında kabullenemediği yaradana karşı isyan hali. 'madem bu sevgiyi benim kalbime koydun niye onun kalbinde ben yokum. bu nasıl adalet' diyemediği için kabullenemiyorum diyor. sen onu nasıl sevdiysen o da seni aynı sebepten sevmiyor. yani nedensiz.

kabullendiğim de hep geç kalıyorum. ayrılık çoktan yaşanmiş acılar çoktan çekilmiş oluyor.

şimdi sizin aklınızda iki soru var 1 tribüne oynamak nedir. 2 nasıl yapılır. (#807603) not: seni sevmeyen ölsün be kardeşim. @beylerbeyi

bilmem kaç yıllık ilişkide sevgilim bilmiyorum artık zarhosadam seni her an terk edebilirim demisti,o zaman anlamistim sevilmedigimi

kimine göre zordur. acıdır, iç dünyada isyana sebep olabilir. kişi kendini çok şeye sürükleyebilir. sonuçları depresyonla gelen yersiz ölümlere kadar varabilir. gerçi belki o andan sonra sevildiği hissine kapılabilirdi şahıs, eğer hala hisleri canlı olsaydı. kimine göreyse kolaydır. belki hiç değeri hak etmeyen, belki de bir daha hiç görmeyecekleri insanlar karşısında kolaylıkla kabullenebilirler sevilmediklerini. lakin bu insanları sevgiye, mutluluğa ulaştırmanın mutluluğunu çoğu şeyde bulmak zordur. duygusal anlamda, psikolojisi kırılgan insanlara sevildiğini hissettirmek duygu, fikir, bilgi, haz ya da somut paylaşım gibi bir çok kaybı önler.

eski sevgilisine benzediğim için benimle birlikteymiş.kardeş ben bunun acısını nasıl anlatayım.

hayatıma bir göz attığımda içim acısada kabullendiğim durum. meğer sadece çıkarlarına uygun davrandığım sürece seviliyor gibi davranılmış. ne zaman ters düştüysem o zaman anlaşılıyor gerçek. dost sevgili belki aileden bile/ işe yaradığım kadar seviliyorum ve şu aralar kimsenin bir işine yaramıyorum ne dert dinleyecek halim ne de sorun çözecek bir kafaya sahibim. belki alışmam lazım yalnızlığa .

kimsen kalmaması. kaybedecek hiçbir şeyinin olmaması..

ben bile kendimi sevmezken başka birinin beni sevmesini bekleyemem zaten. o yüzden kabullenmek zor olmuyor

büyük bir hiçlik duygusuna sürekler.hayatı sorgulatır.

kabullenmiyorum aq

saatlerce balkona oturtan duygu sigara içenlere paket, icmeyenlere kendini bitirteninden

kafama sıka sıka söylediği cümleler vardı. ve hiçbir zaman kabullenemediğim bir gerçeği tek bir gecede kabullenmiştim. bakın bunun izahı yok. not: alıntı olmasına rağmen durumu anlatabilen üç ayrı cümle.

onun genlerini içinden çıkarıp atma istegi uyandiran olay

bu gecede kabullendik.. çakmak olan varmı?

bir yanınız kabullenmeye mahkum kalıyoken diğer bir yanınız o acıyı heran yüreğinde taşıyor. o acının ağırlığı hep sizinle kalıyor..

acısı tarif edilemez sevilmiyorsun işte o kadar çok seviyorsun uğruna herşeyi yapabilecek kadar ama olmuyor işte. zorla sevicek hali yok tabiki ama insan düşünüyor be senden sonra başkası olacak ellerini dahi tutmaya kıyamadığın , gözlerinin icinde farklı bir dünyaya gittiğin kişi ile birlikte eğlenicek belkide hayatını birleştiricek ama sen bir hiç olarak sevilmediğin ile kalıcaksın çok zor dayanılmıyor

hep derim, başkasına güvenerek hayal kırıklığına yol açmayın. kendinizi sevin en fazla gerisini siktir edin. kendi hayatımızı nasıl sikeriz diye uğraşmaya ne meraklısınız amk ya

tarifi olmayan bi acı herkes bilmez

aşılabilecek zorlu duvarlardandır.

sorun değil, hayatın içinde olabilecek şeylerdir. yıkıma çevirerek kalan günleri de yaşama fırsatını ziyan etme, ayağa kalk, gülümse, kendine iyi davran, kendine ona oldğun kadar merhametli ol, geliş,büyü... artık üzülmemen için bir yaşama sevincin var :)

ve bi daha hiç sevilemeyeceğine kendini kabullendirmek. (bkz: umudunu yitirmek)

ailen seni istemediğinde anlıyorsun sevilmediğini. sonra ailen bile seni sevmezken başkasının seni sevme ihtimalinin olmadığını bilerek hissizleşiyorsun. umudunu yitiriyorsun sadece nefes aldığın için yaşıyorsun. öyle yani

ve bunu umursamamak.

derin bir acı ama çok olmadı kabulleneli

kendi kendine yenik düşer insan

aylar sonra ben seni hiç sevmedim demişti aklıma geldikçe sigara yakarım

bide şey var sevildiğinden emin olup asla beraber mutlu olamayacağınızı kabullenmek

zamanla alışılan durum

güzel bi kabulleniş,beklentileri sıfırlıyosun

saglam bir karakter gerektirir bu durum. sevilmedigini kabul ediyorsun. birde bu olayı sevdiğin birisi yüzünden yanı sevdiğin birisinin seni sevmediğini kabul ediyorsan saglam karakterin var demektir. bunu kabul ettiğinde yanında kimse olmadığını düşünürsun, konseyi bir daha sevemeyecegini filan. bunlar hep kuruntulu bir aklın işi. herşey yeniden başlamak için bir fırsatın var ve sen elinin tersi ile itiyorsun. kendine gel aklını başına topla yoksa daha kotu olursun.

kabullensen ayrı bi acı kabullenmesen ayrı bi acı

sevilmediğini değer görmediğini anlayınca boğazda oluşan yımrık ve ardından kabullenmek 😞

alıştık artık

çok kötü bir durumdur hatırlaninca o eski günler hüzün kaplar hâlâ beni

odamın duman altı olma sebebidir.

olmuyorsa olmadıgı daha iyidir bırak öyle kalsın..

sevmezsen sevme. sıcak çikolatam var benim. kimseye muhtaç değilim.